W pracy z dziećmi specjalizujemy się w:

• asymetrii ułożeniowej
• kręczu szyi
• zaburzeniach napięcia mięśniowego (wzmożone, obniżone)
• uszkodzeniach nerwów obwodowych (uszkodzenie splotu barkowego, porażenie nerwu twarzowego i innych)
• rehabilitacji dzieci z zaburzenia ośrodkowej koordynacji ruchowej
• deficytach neurologicznych (MPD, zespoły genetyczne)
• wadach wrodzonych (przepukliny oponowo-rdzeniowe, wodogłowie)
• wadach postawy (wady stóp, skoliozy)

• Niemowlę układa się w literę C
• Głowa dziecka jest stale lub przez większość czasu przechylona na jedną stronę
• Zbyt mocno zaciśnięte piąstki, brak otwierania rąk
• Niemowlę nadmiernie odgina się ku tyłowi, tzw. ,,pręży się’’
• Niechęć niemowlęcia do leżenia na brzuchu
• Problemy dziecka z karmieniem piersią, butelką, brak możliwości żucia
• Niemowlę nie podpiera się
• Obserwacja przez rodzica opóźnionego rozwoju dziecka (np. niemowlę nie obraca się, nie czworakuje, itp.)

Nasz zespół to certyfikowani terapeuci różnych metod. Pracujemy sprawdzonymi na świecie i w Europie metodami fizjoterapeutycznymi:

• wg Vojty,
• Bobath,
• PNF,
• wg B. Mulligana,
• wg Cyriaxa
• kinesiology taping
• i wiele innych.

Metoda Vojty

Metoda Vojty jest jedną z neurofizjologicznych metod rehabilitacji, stosowaną w terapii wielu chorób o podłożu neurologicznym. Można ją stosować u pacjentów w każdym wieku, jednak najczęściej kojarzy się z usprawnianiem niemowląt z zaburzeniami ośrodkowej koordynacji nerwowej oraz w mózgowym porażeniu dziecięcym. Metoda ta oddziałuje kompleksowo na cały organizm.

Metoda NDT- Bobath

Usprawnianie według Metody NDT-Bobath ma pomóc dziecku we wszechstronnym rozwoju tak, aby mogło uzyskać niezależność w życiu i wykorzystać swe możliwości na tyle, na ile pozwala istniejące uszkodzenie Ośrodkowego Układu Nerwowego (OUN).

Uzasadnieniem dla opracowanego postępowania Metodą NDT-Bobath było stwierdzenie, że rozwój dziecka z dysfunkcją OUN, w tym z Mózgowym Porażeniem Dziecięcym (MPDz), przebiega inaczej niż rozwój prawidłowy. Doświadczenia czuciowo-ruchowe takiego dziecka są odmienne, co wywołuje nieprawidłowe odczuwanie własnego ciała oraz nieprawidłowe ruchy. Reakcje prostowania i równowagi często nie rozwijają się. Zaburzenia w napięciu mięśni i niewłaściwe jego rozłożenie powodują powstawanie odmiennych wzorców ruchowych, typowych dla poszczególnych zaburzeń. Pierwsze nieprawidłowe objawy dotyczą zwykle kontroli głowy i tułowia. Następnie rozwijają się nieprawidłowe ruchy w dystalnych częściach ciała. Dominują wzorce zgięciowe i wyprostne, a rozwój ruchów rotacyjnych jest znacznie upośledzony.

Terapeuta ćwiczy całe ciało dziecka, a nie porusza wybranymi kończynami. Dzięki temu dostarcza odpowiednich doznań czuciowych i ruchowych, a dziecko jest dynamicznie aktywizowane. Metoda NDT-Bobath jest szczególnie przydatna w leczeniu niemowląt i dzieci, ponieważ może być łatwo włączona w ich biologiczny rytm dnia. Prawidłowo wykonywane zabiegi pielęgnacyjne, karmienie, noszenie dziecka, czy zabawa z nim są odpowiednimi momentami do utrwalania ruchów ćwiczonych przez fizjoterapeutę. Odpowiednio przeszkoleni rodzice i opiekunowie, którzy zrozumieją problemy i trudności występujące u ich dziecka kontynuują ćwiczenia w warunkach domowych. Za szkolenie rodziców odpowiedzialny jest lekarz prowadzący i fizjoterapeuta.

Trójpłaszczyznowa terapia wad stóp u dzieci na podstawach neurofizjologicznych wg Zukunft-Huber

Jest to metoda oparta na funkcjonalnym rozwoju stopy w pierwszym roku życia dziecka oraz na zasadach terapii manualnej. Terapia ta stanowi podstawę do wczesnego diagnozowania i wczesnego leczenia nieprawidłowego ustawienia stopy (stopa przywiedzeniowa, serpentynowa, suszkowata, końsko-szpotawa, piętowa i płasko-koślawa) za pomocą specjalnych chwytów mobilizujących i rozciągających oraz bandażowania funkcjonalnego. Terapia ta obejmuje też kwestie związane z doborem obuwia oraz funkcjonalnym rozwojem motorycznym w pozycjach leżących na plecach, na brzuchu i na boku.

PNF – Prorioceptive Neuromuscular Facilitation (torowanie nerwowo-mięśniowe)
PNF jest koncepcją posiadającą własną filozofię i zasady pracy z pacjentem. Podstawowym celem terapii jest praca nad funkcją, której chory potrzebuje. Siła mięśni, zakres ruchu – to, co jest ważne w tradycyjnym postępowaniu terapeutycznym, jest tylko środkiem do uzyskania celu jakim jest funkcja. Jakże często zapominamy o tym w naszej codziennej praktyce. Koncepcja ta zaleca postrzeganie chorego w sposób całościowy, wykorzystując do terapii silne i zdrowe regiony ciała. Umożliwia to pełne wykorzystanie rezerw tkwiących w organizmie, motywuje do dalszego działania, a co najważniejsze zapewnia bezbolesną pracę, bez traumatyzujących psychicznie i fizycznie doznań. Chory powinien być partnerem fizjoterapeuty, określającym zakres i granice działania. To on ustala cele terapii. Terapeuta ma w tym wypadku rolę doradczą. Dzięki takiemu podejściu chory nawet z dużą dysfunkcją zachowuje dobrą motywację i jest pozytywnie nastawiony do współpracy z terapeutą.

Kinesiotaping

Kinesiotaping (plastrowanie dynamiczne, kinezjotaping) to metoda terapeutyczna, która polega na oklejaniu wybranych części ciała specjalnymi elastycznymi plastrami. Zostały one opracowane na początku lat 70. ub. wieku przez japońskiego doktora Kenzo Kase, a największą popularność zyskały w latach 90.
Plastry stworzone są z bawełny i kleju akrylowego. Mają one grubość i ciężar zbliżony do skóry i podobnie jak ona są dość rozciągliwe. Ponadto przepuszczają powietrze i są wodoodporne. Plastry można nosić od kilku dni do kilku tygodni lub do momentu odklejenia się plastra.

Terapia Manualna wg B. Mulligana

http://www.mulliganconcept.pl