1. Spektrum autyzmu (w tym zespół Aspergera)

Autyzm to zaburzenie rozwojowe, które wpływa na sposób, w jaki dziecko komunikuje się, postrzega świat i nawiązuje relacje z innymi ludźmi. Objawy mogą być bardzo różnorodne — u jednych dzieci pojawiają się bardzo wcześnie, u innych stają się zauważalne dopiero w wieku przedszkolnym lub szkolnym. Często pierwsze sygnały budzące niepokój dotyczą trudności w porozumiewaniu się i nawiązywaniu kontaktu.

Niepokój może wzbudzać brak reakcji dziecka na imię lub unikanie kontaktu wzrokowego. Niektóre dzieci nie używają gestów, nie wskazują palcem na to, co je interesuje, nie próbują nawiązać wspólnej uwagi z opiekunem. Zdarza się, że dziecko mówi mało lub wcale, albo powtarza wciąż te same słowa i zwroty, nie próbując prowadzić prawdziwej rozmowy. U dzieci, które mówią płynnie, zauważyć można, że ich wypowiedzi są nienaturalne — brzmią jak monolog, są zbyt szczegółowe lub oderwane od sytuacji.

W relacjach społecznych dziecko może sprawiać wrażenie obojętnego wobec otoczenia. Często bawi się samotnie, nie wykazuje potrzeby kontaktu z rówieśnikami i nie rozumie zasad zabawy „na niby” (np. karmienia lalki, udawania, że klocek to samochód). Może unikać dotyku, przytulania, a czasem – przeciwnie – wykazywać brak wyczucia przestrzeni osobistej.

Rodzice zauważają także powtarzające się, rutynowe zachowania. Dziecko może wielokrotnie wykonywać te same ruchy — machać rękami, kołysać się, kręcić przedmiotami. Zdarza się, że mocno przywiązuje się do schematów i protestuje, gdy coś dzieje się inaczej niż zwykle: zmiana drogi do przedszkola, nowe jedzenie na talerzu czy inny rozkład dnia mogą wywołać duży niepokój lub złość.

Zaburzenia spektrum autyzmu nie przesądzają o przyszłości dziecka i nie limitują jego możliwości. Jednak wczesna diagnoza i odpowiednie wsparcie mogą pomóc mu lepiej funkcjonować, uczyć się i rozwijać swoje mocne strony.

Oferujemy:

• Diagnozę opartą na wywiadzie, obserwacji oraz testach (ADOS-2, SCQ, ADI-R)
• Indywidualną terapię behawioralną
• Trening umiejętności społecznych (TUS)
• Wsparcie dla  rodziców i psychoedukację

PRZEBIEG PROCESU DIAGNOSTYCZNEGO:

1. Pierwsza wizyta: konsultacja psychologiczna – wywiad z rodzicami, ewentualnie wraz z analizą dostarczonych dokumentów (opinia wychowawcy, psychologa szkolnego, itp.) oraz obserwacja dziecka w trakcie wizyty
2. Druga wizyta: diagnostyka psychologiczna – polega na przeprowadzeniu specjalistycznych testów psychologicznych
3. Trzecia wizyta: obserwacja i diagnoza psychiatryczna oraz wystawienie opinii psychologiczno-lekarskiej

2. ADHD

Wiele dzieci bywa żywiołowych, roztargnionych czy impulsywnych – to naturalna część rozwoju. Jednak u niektórych dzieci te cechy przybierają na sile i zaczynają wpływać na ich codzienne funkcjonowanie. Jeśli zauważasz, że Twoje dziecko znacznie częściej niż rówieśnicy ma trudności z koncentracją, jest impulsywne, nie umie spędzić w spokoju dłuższego czasu lub przeciwnie: jest zamyślone, „nieobecne” czy ma trudności z organizacją, może to wskazywać na ADHD (zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi). Warto wówczas skonsultować się z psychologiem dziecięcym. Wczesna diagnoza pozwala lepiej zrozumieć potrzeby dziecka i dobrać odpowiednie formy wsparcia — od terapii psychologicznej, przez treningi uwagi i organizacji, po pracę z rodziną i szkołą.

Nasza poradnia oferuje:

• Diagnozę ADHD/ADD (w tym testy psychologiczne i obserwacje w różnych kontekstach)

• Terapię funkcji wykonawczych (planowanie, kontrola impulsów, organizacja)
• Psychoedukację i wsparcie dla rodziców i nauczycieli

PRZEBIEG PROCESU DIAGNOSTYCZNEGO:

1. Pierwsza wizyta: konsultacja psychologiczna – wywiad z rodzicami, ewentualnie wraz z analizą dostarczonych dokumentów (opinia wychowawcy, psychologa szkolnego, itp.) oraz obserwacja dziecka w trakcie wizyty
2. Druga wizyta: diagnostyka psychologiczna – polega na przeprowadzeniu specjalistycznych testów psychologicznych
3. Trzecia wizyta: obserwacja i diagnoza psychiatryczna oraz wystawienie opinii psychologiczno-lekarskiej
4. Ocena inteligencji i funkcji poznawczych

Ocena inteligencji i funkcji poznawczych u dziecka to ważne narzędzie diagnostyczne, które może w znaczący sposób pomóc w zrozumieniu jego indywidualnych potrzeb, stylu uczenia się i trudności, z jakimi się zmaga. Wbrew obiegowym opiniom, nie jest to jedynie „mierzenie ilorazu inteligencji”, ale głębsze spojrzenie na rozwój poznawczy dziecka – jego mocne strony, słabsze obszary i sposób przetwarzania informacji.

Ocenę warto wykonać, gdy dziecko:

• ma trudności z nauką mimo dużego zaangażowania,
• szybko się zniechęca, łatwo rozprasza, zapomina polecenia,
• jest bardzo zdolne w jednej dziedzinie, ale ma wyraźne trudności w innych,
• unika zadań wymagających wysiłku umysłowego, mimo że „wydaje się bystre”,
• nie radzi sobie z presją czasu, planowaniem lub organizacją,
• sprawia wrażenie znudzonego lub przeciążonego w szkole.

Profesjonalna diagnoza psychologiczna obejmuje testy inteligencji, badanie pamięci, uwagi, logicznego myślenia i funkcji wykonawczych. Celem tej oceny jest wczesne wykrycie trudności, zrozumienie potencjału dziecka i lepsze dopasowanie wymagań edukacyjnych.

4. Zaburzenia zachowania

Zaburzenia zachowania u dzieci to grupa trudności, które przejawiają się jako trwałe, powtarzające się wzorce zachowań wyraźnie odbiegające od oczekiwań społecznych i norm rozwojowych. Choć każde dziecko od czasu do czasu bywa nieposłuszne, impulsywne czy agresywne – w przypadku zaburzeń zachowania te trudności są nasilone, długotrwałe i wpływają negatywnie na codzienne funkcjonowanie dziecka, jego relacje oraz rozwój emocjonalny. Zaburzenia zachowania nie są „złą wolą” dziecka ani wynikiem złego wychowania. To często efekt skumulowanych trudności – emocjonalnych, rozwojowych, środowiskowych – z którymi dziecko nie potrafi sobie inaczej poradzić.

Program pomocy w poradni obejmuje:

• Terapię indywidualną dziecka
• Praca z rodziną (parenting, konsultacje wychowawcze)
• Trening kontroli złości i emocji

5. Zaburzenia depresyjne

Depresja u dzieci to poważne zaburzenie, które często bywa trudne do rozpoznania, ponieważ objawia się inaczej niż u dorosłych. Wiele objawów może być mylonych z „gorszym nastrojem”, „buntowniczością” czy „trudnym wiekiem”. Tymczasem dziecko, które cierpi na depresję, codziennie zmaga się z wewnętrznym cierpieniem, którego często nie potrafi nazwać ani wyrazić. Pierwszym sygnałem, który powinien zaniepokoić rodziców, jest wyraźna zmiana zachowania. Dziecko, które było dotąd pogodne, aktywne i ciekawe świata, może stać się ciche, apatyczne, wycofane.

W sferze emocjonalnej pojawia się smutek, przygnębienie, drażliwość, a nawet nieuzasadniony gniew. Dziecko może być rozżalone, płaczliwe, łatwo wybuchać złością lub reagować nadmiernie emocjonalnie na drobne niepowodzenia. Warto pamiętać, że u dzieci — zwłaszcza młodszych — depresja częściej objawia się drażliwością i agresją, niż klasycznym smutkiem.

Zaniepokoić powinny także trudności w koncentracji, spadek motywacji i osiągnięć szkolnych. Dziecko może mówić, że „nie ma siły”, że „wszystko jest bez sensu”, że „i tak mu się nie uda”. Pojawiają się problemy z pamięcią, zapamiętywaniem poleceń i wywiązywaniem się z obowiązków.

U dzieci z depresją często występują też objawy fizyczne, takie jak bóle brzucha, głowy, nudności czy ogólne osłabienie – mimo braku przyczyn medycznych.

Depresja jest poważnym stanem, a jej podejrzenie powinno bezwzględnie skłonić opiekunów do zasięgnięcia pomocy.

Zapewniamy:

• Diagnozę kliniczną w oparciu o konsultację psychiatry dziecięcego i psychologa
• Psychoterapię indywidualną
• Spotkania wspierające dla rodziców

6. Zaburzenia emocjonalne

Zaburzenia emocjonalne u dzieci to coraz częściej diagnozowany problem, który może poważnie wpłynąć na ich rozwój, relacje społeczne i funkcjonowanie w domu oraz w szkole. W odróżnieniu od chwilowych wahań nastroju, zaburzenia emocjonalne są długotrwałe, nasilone i wyraźnie utrudniają codzienne życie dziecka. Do najczęstszych należą:

• Zaburzenia lękowe

Dziecko może odczuwać intensywny, trudny do opanowania lęk — przed szkołą, oceną, oddzieleniem od rodziców, nieznanym otoczeniem czy rówieśnikami. Może unikać nowych sytuacji, być nadmiernie nieśmiałe, płaczliwe, mieć objawy somatyczne (bóle brzucha, głowy, nudności) bez fizycznych przyczyn. Lęk często przejawia się także w nocy – dziecko nie chce spać samo, boi się zasnąć, budzi się z płaczem.

• Fobie specyficzne i mutyzm wybiórczy

Niektóre dzieci reagują bardzo silnym lękiem na konkretne bodźce – np. psy, hałas, lekarzy, ciemność. W przypadku mutyzmu wybiórczego dziecko mówi swobodnie w domu, ale w przedszkolu lub szkole milknie całkowicie – mimo że rozumie polecenia i zna odpowiedzi.

• Nadmierna drażliwość, impulsywność i wybuchy złości

Choć emocjonalne wybuchy są częścią rozwoju, ich skrajne nasilenie – codzienne napady złości, agresja słowna lub fizyczna, trudność z uspokojeniem się – może świadczyć o zaburzeniach emocjonalnych. Dziecko może reagować przesadnie nawet na drobne niepowodzenia i długo przeżywać frustrację.

• Niska samoocena i nadmierna samokrytyka

Dzieci z trudnościami emocjonalnymi często uważają, że „są gorsze”, „nic nie potrafią”, „wszyscy są lepsi”. Nie wierzą w siebie, wycofują się z aktywności, rezygnują z prób podejmowania wyzwań. U niektórych pojawiają się też zachowania autoagresywne lub myśli rezygnacyjne.

• Zaburzenia nastroju (depresyjne, dystymiczne

Dziecko może sprawiać wrażenie apatycznego, wycofanego, smutnego. Przestaje cieszyć się codziennością, unika kontaktów, zamyka się w sobie.

Oferujemy:

• Diagnozę w oparciu o konsultację psychologiczną, w razie konieczności również psychiatryczną
• Psychoterapię indywidualną
• Spotkania wspierające dla rodziców

Wsparcie młodzieży LGBT+

Młodzież identyfikująca się jako osoby LGBT (lesbijki, geje, osoby biseksualne, transpłciowe i inne) często doświadcza specyficznych wyzwań związanych z odkrywaniem i akceptacją swojej tożsamości w społeczeństwie, które nie zawsze jest otwarte i tolerancyjne.

Ważnym źródłem trudności bywa lęk przed odrzuceniem przez rodzinę, rówieśników czy środowisko szkolne. Młodzi ludzie mogą doświadczać dyskryminacji, wykluczenia, przemocy słownej lub fizycznej, a także izolacji społecznej. Dodatkowo wiele osób LGBT boryka się z wewnętrznym konfliktem, wynikającym z trudności w pogodzeniu własnej tożsamości z oczekiwaniami społecznymi czy przekonaniami kulturowymi. Tożsamość płciowa i orientacja seksualna mogą stać się źródłem stresu mniejszościowego, który wpływa na zdrowie psychiczne i jakość życia.

Wsparcie psychologiczne oferowane dla młodzieży LGBT w naszej poradni polega na budowaniu pozytywnej samoakceptacji, radzeniu sobie z presją otoczenia oraz zidentyfikowaniu i wzmocnieniu swoich zasobów i mocnych stron. Psycholog wspiera młodzież w rozwijaniu zdrowych strategii radzenia sobie ze stresem, niepewnością i konfliktami interpersonalnymi.

• Konsultacja psychologiczna: 180 zł – 250 zł
• Konsultacja psychiatryczna: 250-300 zł
• Kompleksowa diagnoza ADHD, spektrum autyzmu: …………
• Terapia indywidualna: 200-250 zł / spotkanie
• Trening umiejętności społecznych – sesja grupowa: 100 zł / spotkanie

• mgr Katarzyna Pawelec
• mgr Marcin Plichowski
• mgr Elżbieta Wierzbicka
• mgr Justyna Wójcik